Yuvamın Gülü
Nohut oda bakla sofa yuvamın
Açan İlk gülüsün sen oğul Yumuk yumuktu minik ellerin Küçük bir boncuktu yeşil gözlerin Gülünce güller açardı güzel yüzünde Ninni söyler uyuturdum seni dizimde Sen bir mücevherdin benim gözümde Üstüne titrerdim senin ben oğul Gelişinle mutlu yuvam şenlendi Yorgun ruhum gülüşünle dinlendi Dünyada yokmuş eşi menendi Evlat sevgisinin biricik oğul Tanrım hep güldürsün senin yüzünü Sevdiğinle muradına eresin oğul Yavruların olsun oğullu kızlı Alasın onları bana gelesin Öpsünler ellerimden sıraya girip Mutluluk yaşları aksın gözümden Kıskanır sakınırım gözümden seni Can evimin köşeşin de saklarım |
Kalemine yüreğine sağlık
Yürek sesin hiç dinmesin............Saygılar selamlar