İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KOZMİK FISILTILAR- 1-
Özlem Süyev
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 1925 okunma
 KOZMİK FISILTILAR- 1-Şiirin hikayesini görmek için tıklayın
GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL HİÇ BİR ŞEY
Bazen yükseklerde uçan bir kartalı küçük sanırsın. Kimi zaman ise, çöplerin üzerinde uçuşan bir sineğin gövdesi, gölgesinde devleşir. Onu da olduğundan büyük sanırsın. Aldanma gördüklerine. Çünkü, bazen en küçük gördüklerin İlahi boyutların yüceliğinde yol almaktadır. Büyük sandıkların ise hala çöplerin üzerinde uçuşmaktadır. KAR Suskunluğun sabrındandır. Sabır sana sunulan bir armağandır. Unutma, ilahi sonsuzlukta, dünyada uğradığın tüm haksızlıklar üzerine damlayan ve erimeye mahkum bir damla kardır. İKİZ RUHUM’A… Belki biter suskunluğum Ve sonsuzca ağlamaz ruhum Sen benim ikiz ruhum Sonsuzlukta bekle beni Geleceğim “hiç”likte hep “BİR” olmak için yanına Bugün yoksam yanında üzülme!.. Vuslat zamanı değil Henüz yerine getiremedik Ayrılırken ruhumuza verdiğimiz sözleri Görse de gözlerim seni Duysam da sesini Bilsem de nerde nasıl yaşarsın İstesem dokunabileceğim kadar yakınsın Ama yine de hem bensin hem bana çok uzaksın Sen ilahi aşkın Evrenler yaratan ışığında Bekle beni Biz oraya aitiz sevgili… GECE Aydınlık sabahlara uyanmak içindir geceler… GÜNAYDIN Uyan!!! Başkalarını değil, önce kendini bağışla. Çünkü en fazla kırgın olduğun yine kendinsin. Her gün pembe ışık enerjileriyle Sarıp sarmala bedenini. Başkalarına kendini sevdirmek zorunda değilsin. Önce sen, yüreğinden sev kendini. SEN SEVİLMEYE DEĞERSİN. Çıkar bendeki tüm etiketleri, Ne kaldı sana benden geri, Sadece bir ışık varlık... Düşün şimdi, Sen benden farklı mısın, Ben senden gayrı mıyım? SEN TÜMEVRENLE BİR BÜTÜNSÜN… Seni yolundan döndürmek isteyen, Her ne varsa gönder hayatından. Kendini kandırma, hiç kimsenin sana ihtiyacı yok. Sana, en çok ihtiyacı olan yine sensin. SEN GÜCÜNÜN MERKEZİNDESİN... Çıkar bendeki tüm etiketleri, Ne kaldı sana benden geri, Sadece bir ışık varlık... Düşün şimdi, Sen benden farklı mısın, Ben senden gayrı mıyım? SEN TÜM EVRENLE BİR BÜTÜNSÜN… Başka boyutlarda, Farklı ritmlerde, Aynı şarkıyı söylediğin Özdeşlerin olsa da, Unutma sen bu evrenin biriciğisin. Senden başka, bir sen daha Yaratılmadı bu evrende. SEN DEĞERLİSİN… Evim, yuvam, saltanatım yok diye üzülme. Hepimiz bu dünyada, konar geçer değil miyiz? Fark edersen evren bizim gerçek yuvamız. SEN NEREYE GİDERSEN GİT GÜVENDESİN... İlkbaharın kızı Hazana aşık olmuş Yazı göremeden, çiçeklerini Hazan rüzgarında savurmuş… Eylül- 2011/İstanbul OĞULA ÖĞÜT Sen değiştiğinde Ve başka bir dünyanın Kapıları aralandığında, Ağlarsan; Gözyaşların yıldız tanecikleridir. Yıldızlardan ışıltı taşır her bir damla... Gülersen; Gülüşün güneştir. Güneşin ışıltısında parlayan Bir ruh ışıldar gözlerinde... Ağladıkça, Karanlıkta parlarsın bir yıldız gibi, Yalnız, uzak ve soğuk... Güldükçe, Işıldarsın güneş gibi, Sıcacık, hayat veren ve aydınlık... Seçtiğin yol senin yolundur. Bil ki, Hangi yolu seçersen seç, Yolun daima ışıltılı bir parlaklığadır. Karanlık bile engelleyemez ışımanı... Yüreğinde sevgi var oldukça, Işıktan yollar açılır önünde... Ve ışık yol alır daima Kainatlar boyunca, Bilinmez ülkelere... Unutma; Yaşam bir gülüş Gözyaşından süzülen Yaşam bir düş, Boşluklarda uçuşup giden... Sen bir yolcusun, Asla başka yolculara benzemeyen, Ve sadece senin için açılan yollardan ilerleyen... Ocak/2005-İstanbul Rusya’da ölen terör kurbanı çocuklara… ÇOCUKLARA AĞIT Yaşam mıydı sizden kopan, Yoksa sizler miydiniz yaşamdan Kopmayı seçen? Böyle mi olması gerekiyordu, Bu kadar acı mı vermeliydiniz giderken?... Sizleri hiç tanımadım, Yüzlerinizi bile bilmem, Seslerinizi hiç işitmedim, Yüreklerinizde ne var onu da bilmem, Sadece gözlerinizi görüyorum, Bakıyorsunuz, masum, şaşkın ve Korkulu… Anlamaz yüreğiniz bilirim Hayatın acımasız gerçeklerini. Oyunlarınızda savaşı seversiniz, Ama anlayamazsınız, Onun acı veren Vahşetini… Terör mü?... Onu nereden bileceksiniz, Ne olduğunu bilmediğiniz, Hain oyunlara kurban oldu bedenleriniz… Kim bilir kimlerin çıkarlarına, Kimlerin tuzaklarına düştü, Masumiyetiniz… Biliyorum gitmeliydiniz, Anlatmanız gerekiyordu insanlığa, Terörün ne kadar kadar zalimleşebileceğini Ve anlamamız gerekiyordu, Eğer izin verirsek, karanlığın neler getirebileceğini… Ama yine de yüreklerimize Bu kadar acı mı vermeliydiniz giderken... Yaşam sahnesindeki rolünüze, Bir trajediyle son verirken, Alkışlar yoktu yeryüzünde. Issız bir acıda düğümlenmişti tüm sesler. Sadece acı ve acının gözyaşları, Onlar sessizce haykırdı siz giderken... Biliyorum gitmeliydiniz, Biliyorum bu olmalıydı, Biliyorum anlatmak istedikleriniz vardı... Siz bedenlerinizi kurban verirken Teröre, Bizler sadece ağladık… Çoğumuz hala anlayamadı: Paraya, güce satılan inançların, İnsanlığı ne hale getirebileceğini… Gitmeliydiniz, evet bu olmalıydı, Anlatmalıydınız insanlığa, Terörün en kanlı yüzünü. Haykırmalıydı cansız vücudunuz: Kandırılmışlığın, yükselmemiş bilinçlerin, Kendini sevgiye açmamışlığın getirebileceği Kötü ve kanlı geleceği… Gitmeliydiniz biliyorum, Ama neden, Neden bu kadar Acı verdiniz giderken?... Ruhum bilse de gerçekleri, Yine de kanıyor yüreğim Siz giderken… Ama siz, Kötülüğe inat, Güle güle gidin çocuklar Güle güle... Kötülük solduramasın ruhlarınızdaki Gülüşü. Ve anlamaya çalışalım bizler; Siz çocuk bedenlerinizi Ölüme verirken, Neler anlatmak istedi, O masum bakan gözler... Eylül/2004-Antalya IŞIK YÜZLÜ Sen ışık yüzlü bir güzelliksin Gönlü sevdalım Kalbi hercaim En kıymetlim Yaşam sonsuzlukta kısacık bir düş Ve ben o düşte En çok seni özledim… İstanbul-Kasım2008 KRİSTAL Hain ellerde bir kristal gibi Hoyrat yüreklerde, bir sevgili gibi Işıltılı bir yalnızlıkta parlıyorsun… Parladıkça, Yıldızlar kadar uzaklaşıyorsun Bulunduğun yerden Merkez seni çekiyor aşağılara… Ama ruhun hep gitmek istiyor, Daha yukarı…daha yukarı… Dünyevi gerçeklerin kolları uzun Sen ne kadar yükselsen de Seni yakalıyor ve çekiyor kendine… Kutsallığın yollarında ilerlerken Bırakıp gitmek gerekir buraya ait olanları Ve acı verir kimi zaman bu terk ediş Ama gidilecek yol, söylenecek söz var Gerçeklikten çık da gel, Yücelikte buluşalım… İstanbul/2004 YÜREĞE YAZMAK Yaşamın sorularıyla ilgili olabilir mi Bıkmadan, nedenini bilmeksizin Kurduğum cümleler… “Yaz” diyor içimdeki ses bana, “En doğru olanı o zaman bulusun” “Yüreğindekini el yazınla yaz” diyor Bir kitapta “Yine yüreğinin üzerine”… ÖZ Bırak anlamasınlar seni Ne söylediğini Sen daima bil “Özünde”tek “Öz”de en kalabalık sevgilerde var olduğunu… İstanbul/2004 YOLCU Ne gün kadar açık Ne gece kadar koyuyum Sadece sonsuzluk Yolunda ilerleyen Bir yolcuyum… İstanbul/1997 YOL Herşey başa döner Düşmez kalkmaz bir Allah Hepimiz düşeceğiz ve sonra kalkacağız Ve böylece yol alacağız… İstanbul/2004 TOMURCUK Yaşamımı solduramayacaksın Her nankörlüğünde Açacak yeni bir Tomurcuğum… ZITLARIN OYUNU Zıtların oyunudur bu Mavi bir gezegende… İlahi ışıkla aydınlatılan bir sahada Hep hücüm ataktadır Yin Yang’a Sevgi nefrete Savaş barışa Karanlık Işığa Işık karanlığa Ne diyelim Dünya yuvarlak İyi oynayan kazansın:) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KOZMİK FISILTILAR- 1- şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
YİĞİT ENDER KOÇ
17 Ocak 2013 Perşembe 12:18:04
Cevap Yaz Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 17.1.2013 11:59:37
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1925
Yorum
: 1 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
sabahlara
uyanmak içindir
geceler…" SEVDİM SENİ. DARB I MESEL OLMUŞ GİBİ.