Leylak Kokulu Rüzgarlar
Beyaz bir tavşana kader kısmet çektirdim
O küçük pembe kâğıt parçasında Senle geçen pürneşe anılarım çıktı Ah çekerek okudukça falımı Gençliğim gözümün önünden film gibi geçti Açık hava sinemasının en arkasında Hani o gıcırdayan tahta sandalyelerde Bizi yakan ağustos ayının gecelerinde Bir elimizde gazoz bir elimizde kâğıt helva Beş dakika arada, ışıklar yandığında Şarkılar yankılanırdı kulaklarımızda Beyazperde de kız oğlanı öptüğü zaman Nasıl da utanır gözlerini sıkı sıkı kapardın Ah kırmızı gözlü tavşan ah Mazimden leylak kokusu rüzgârlar estirdin CENGİZ DAMAR |