Gülüşlerin kaldı penceremdeZaman tükeniyor kuytuların ıssızlığında Kışlardayım Zemherideyim Kaçaklığım kendimden İhbarlınmış adreslerin çocuğuydum Kaç asırdır tutunamadığım o aşkın Şimdi Sen halindeyim Kaç geceyi parçaladım Yırtılan düşlerimde çırılçıplak yalınayak Deniz vurgunuydum Hasrete Kırık dalgaydım kendi enkazına vuran Kaç mevsim göçtü ürkek ve çekingen takvim yapraklarından Yeşerecek tohumları bırakarak Yorgun bir Fırat’ım Bir avuç sevgi avuçlarımda mavi mavi Gülüşlerin kaldı penceremde çiğdemler açarken Sana dönmüş halim papatya Son bir yaprağım kalana dek Gelincikler açarken Üstümde Portakal çiçekleri Işığına Tutuklu yüreğimde Mavi bir tohum filizlendi KIŞLARIMDA Tu roniya malamini ŞİİR Mahir ULAŞ tu roniya malamin=evimin güneşi |