peri kızı
kar beyaza sokulmuş mevsim
hınçlı bir beyaz ki soğuk ki; ayazın ayak sesleri ta gönlüme kıralar düşürüyor kasım da sensizlik hiç çekilmiyor ... be can mihnet etmeden yaşıyorum aşkı sevdayı, boşaltım aşk meftalarını hayatım dan kasımda çiseleyen güneş ışıklarınca ısıtsanda hayatımı seviyorum sırasızlığını usuldan sessizden vakit yok artık gençliğimde giriyorum artık son dolambacların ömürde kızgın mıyım kırgınmıyım aşka meşke yinede ezelsiz bu bendeki mesnetsiz sevmek veresiyem çok oldu yarab hep bize mi ? düşer sevmek. tek taraf lı sevmek mi gerek. yalnızlığın ayazın dan romatizma oldu bu yürek . ısıtamazsın artık hayalet peri kızı |
dizeleriniz
beğeni ve hayranlıkla okudum
Kaleminiz daim olsun
sevgi ve hürmetle