VEFAKAR SEVGİLİMBir şehrin öyküsü ve sensizliğin hüznü. Gökyüzünde ki bulatlar ve yağmura dönen kar. Madem ki eseceksin şehrime rüzgar! Ayrılığı ve hüznü alıp kendine sar. Ocak ayının ocağında yandı bu sayfalar, Kucaklar dolusu kalbimden düşen mutluluklar. Haykırışımı yüzbin kilometre öteden duyanlar var da, Sen yüz metre ileriden duyamayan vefakar. Şimdi unut artık ne varsa tüm bildiğin, Tarih tekerrür etti ve sen gene gelmedin özlemim. Özledim ve bir hokkabaz gibi ince bir ipteyim. Sağa düşsem sessizliğim ve sola düşsem sensizliğim. Dert benim derdim olalı dert sensin ve bu dert benim, Beyaz bir güvercinin özgürlüğe cilveleri gibi sevgilim Hangi diyardan geldin ve geleceğe kanat gerdin. ve ben bir sen bildim aşka sevgıye bu kadar vefakar davranan... |
Eklediğiniz bu şiirle birlikte, diğerlerinde çalıntılar olduğu tespit edilip
üyeliğiniz iptal edilmiştir.
Edebiyat defteri yönetimi