Okuduğunuz şiir 12.1.2013 tarihinde günün şiiri olarak seçilmiştir.
S / ÂYE
YERALTINDA BİR İNSAN
Yer üstünde bir insan, sekerat yaşamakta Şüphe denen aynada yokluk içinde varlık Ruhum da bedenimi ölmeden boşamakta Saat çelikten tabut, zamansa bir mezarlık
Hiç durmadan kazıyor, kader kazıyor yeri Akrepler birer kazma; yelkovanlarsa kürek Dost toprak aldığını, vermez bir daha geri Altında pay edilir kalb, ciğer, beyin, yürek
Beden, ruhun sırtında, ağırlık hemde nasıl Kırkındayden bıkıyor, yaşamaktan zavallı İnatla, hiç bıkmadan, zamana karşı kasıl Görmüyor musun atın ölmeden döktü nalı
Hevesin vesvesesi, nefsinin pis nefesi Zevkinin tesirinden ağız ta kulaklarda Yaşanan bu son asır: Kıyamet Arefesi Kulağım ötelerden haykıran ulaklarda
Yer altında bir insan, kıvrılmış uyumakta Nutku tutulmuş sanki, hakikat haykırınca En son, en son ölümün tadı kalır damakta Onun da tadı kalmaz, cehenneme varınca
S / ÂYE (18:21) 11 Ocak 2013 / Tepebaşı / Eskişehir
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
YERALTINDA BİR İNSAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
YERALTINDA BİR İNSAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Oy oy oy kurdela nasılda yakışmış sayfaya şiirin akıcılığı ve kullandığın imgeler muhteşem her insanın yaşadığı ama sus kalışın hikayesi final ise söylenecek söz bırakmıyor ölümün tadı bunu da anca yaşarken ölmüşler bilir güne gelmeyi hak eden bir şiir
Onun tadı kalmaz damakta cehennem açılınca...ve alevler bütün tatları haşmetiyle söndürür..Sönenler artık geri gelmeyecek bir hayalde kalır...tabrikler...saygılar...
Yer altında bir insan, kıvrılmış uyumakta Nutku tutulmuş sanki, hakikat haykırınca En son, en son ölümün tadı kalır damakta Onun da tadı kalmaz, cehenneme varınca
Beden, ruhun sırtında, ağırlık hemde nasıl Kırkındayden bıkıyor, yaşamaktan zavallı İnatla, hiç bıkmadan, zamana karşı kasıl Görmüyor musun atın ölmeden döktü nalı
Şiir güzelden çok anlamlıydı. Şiirin temasının güzelliği ve anlam yükü şiirde başka birşeye baktırmıyor zaten. Yukardaki dörtlüğün üçüncü dizesindeki kafiye biraz zorlamalı durmuş o kadar.. Bu kadar kusur da kadı kızında bile bulunur.. Tebriklerim ve teşekkürlerimle..
"... Hiç durmadan kazıyor, kader kazıyor yeri Akrepler birer kazma; yelkovanlarsa kürek Dost toprak aldığını, vermez bir daha geri Altında pay edilir kalb, ciğer, beyin, yürek ..." En sevdiğim tarz olan kafiyeli şiirler arasına girebilecek olan muhteşem bir mısra..Teşekkürler... :)
İnatla hiç bıkmadan hiç kasım kasım kasıl bu yine olmamış bence, hem iki tane hiç kullanmışsınız hem de anlam net değil inatla hiç bıkmadan otur yerinde kasıl yada ona benzer bir ifade olmalıydı