Zor iş be usta EMEKÇİ olmak
Zor iş madenci olmak
Zor iş be USTA E M E K Ç İ olmak Zor iş be USTA Kaç hayatlar söndü kara elmasın içinde Yüreklerinde büyütürken ateşi İsimleri farklı umutları, düşleri aynı Güneşi göremeyen gözlerinde sevinçlerini içmişlerdi Vurulan her kazmada, ölüm heybelerinde Usta Yazılan mı? Nedir yazgı Kahpece sömürülmüşse alın teri Hiçbir tanrının giremediği zindanlarda Şimdi O Zindanlarda Ölmüştü tanrıları Kara gözlerinde solan tomurcuklarda Haydi Şimdi sizde bir rahmet okuyun İlk önce kendi umursamaz hallerinize Bırakın Bu Nasırlı eller bizim kaç kürek kaç kazma tutarsa tutsun Ağlayan bütün yürekler bizim Şafak’ız büyüsek de Alın terimizde büyütürüz emeğin umutlarını halkların kardeşliğini Mavi Işıkların sarı sıcaklığında Yıldız Yıldız Mahir Deniz Yusuf Hüseyin gibi Şimdilik Hoş kalın Alın terinin onurlu emekçileri Hep ayrılıklar tren garlarında olurmuş isli isli Bizimkilerde Hep Şafak sız olurmuş Sevgiliye bir merhaba demeden Şiir Mahir ULAŞ |
selamlar..