MEHMET'İM
Vatan borcu deyip düştü yollara
Korkmadan yürüdü karlı dağlara Kimisi hasret kadın, çocuk, ana ve babaya Mehmet’im vurulmuş sardılar şanlı bayrağa Her taraf Mehmet’in kanınla dolmuş Her akan yaş gözlerde boğulmuş Bir ana ki; duyunca yüreğinden vurulmuş Kal ayağa Mehmet’im davran ve boğuş Hasanlar, Hüseyinler gittiler askere Kimisi aldı çoktan teskere Kimisine eller açıldı, çekildi besmele Tekbirler arasından uğurlandı Mehmet’im Mehmetçim kurşunlar arsından geçiyor Sıla hasreti ile yanıp tutuşuyor Buna aldırmadan Allah, Allah diyor Seni yaratana kurban olayım Mehmet’im Der tip hine döktürdün hine sazını Sen anlarsın yüreğimin sizini Şu yanımda yanar yar acısı Sazını çal da gitsin bu yürek ağrısı Mehmet’e mektup var sıladan Diyor ki; bizi ayırmasın sakın yaradan Sağ salım don gittiğin yoldan Ölürsem canım kurban olsun vatana diyor Mehmet’im |