SUSTUM....
Sessizce yine bir gemi kalktı seni yıllar önce uğurladığım o limandan,
Yüreğim öylesine sızladı ki o an sanki yıllar geri gelmişti aniden.... Ne kötü bir gündü yarabbi,ölmeyi istemiştim:.. Öylesine acı çekiyordum ki!Kimse o anki ızdırabımı bilemez... Bana hoşçakal dediğinde dilim lal olmuştu... Ve öylece yüzüne bakakaldım..Bana bir şeyler söylüyordun Duymuyordum ki... Aniden bir bulut yağmuru kapladı gözlerimi, Hala gitmiş değil ya....Ve gittin bana;bir gün yine belki karşılaşırız, Demiştin!...İşte o an yıkıldım ama belli etmedim SUSTUM.... Gitme diyemedim sana gururum bana engel oldu..... Ve ardından sağanak yağmurları boşaldı gözlerimden.... Şimdi aradan kaç yıl geçti ve ben yine bugün bu limandayım... Seni böyle yağmurlu bir günde tanımıştım...Ve öyle derin bir iz bıraktın Artık umutsuz ve çaresizim,Gün nasıl doğar, Güneş nasıl batar bilemiyorum....Artık rüyalarımdasın.... Korkuyorum gözlerimi açmaya kaybolursun göremem bir daha diye, Sen yıllar önce bana yağmurlu bir günde gelmiştin.. Artık o yağmurlar yağsa bile sen yoksun, Sen AŞK’tın ben de!Sen bilmesen de anlam kazanmıştı sevdam sende, Anlayamadın ben de anlatamadım ve ben hep sen de SUSTUM...VE GURURUMUN VE SUSKUNLUĞUMUN BEDELİNİ.. SENİ KAYBETTİĞİMDE ANLADIM..... YAZAN TUANA ÇELİK... |