Düğün
Her güne çizgi çektim kaderimdir diyerek
Yad ettim geçmişimi göz yaşımla gülerek Duygular şaha kalktı,acım acıtır oldu Sen kader çizgim oldun seçmedim ki bilerek Kağıda döktüm içim hasretimi avuttum Bazen kendim dağıttım,bazen geldi unuttum Sarıldım yalnızlığa sensiz yaşanır oldum Delice bir hayaldim,yaşanmamış umuttum İçimde kanım kaynar,dışımda titrer tenim Zamanla uzaklaşıp yadlaşıyor bedenim Eser kalmamış desem,seven olmamış desem Ardına baka,baka çaresizce gidenim Hatalarım sıralı,gelecek dizim,dizim Şahidim olacak ya...elim,ayağım,dizim Ardıdan bakanlarım bana üzülmesinler Ağıtla anmasınlar kursunlar ister düğün Avutma beni güneş,kandırma ki beni gün Bu gün belki son bulur yaşadığım en son gün El sallayan bulunmaz,bana ağlayan olmaz Ne fark eder mezarda görünmezse batan gün |