Çocuların oynayışı bile hüzünlü gözlerime ..şimdilerde
Yalanmış ..ve her söz bir bilinmezi oynarmış aslında dilinde
Kimse bilmez acılarını çekilenleri geçer yanından öylece

Durakta bekleyen insanlar kızarken sigara çekişine
Bilmezler ızdırabın sana günaydın dediğini sabahın beşinde
Ve bir yalvarış başlar bu şehre .bir ah bin pişmanlık
Yaşanacak ne varsa mutluluğa dair . yüklenmiş gemilere gider uzaklara

Sezen şarkıları bi başka hüzünlü radyolarda
Bir başka vedalara kapı aralar istasyonda bekleyen trenler
Aç kapıları görevli.. binsin hayaller yol alsın uzaklara

Hangi surlardan aşağı ittin de kendine gelemedi gönül
Hangi dağların zirvesine gömdün hislerini... bu kadar uzak gönlüme
Kırlangıçların kanadına bağlayıp. hangi ülkeye gönderdin sevdanı
Bilinmez şehrin bilinmeyen bi kıyısında martılara yem atar gönül şimdilerde

Çiçeklerde kurudu,sulamadım ki onlar beni... ben onları unuttum gönülde
Sarardı yapraklar ..gövde dalı kaldıramaz düştü düşecek
Olsun o kadar.. biraz sızı var .. geçti geçecek ..
unuttu unutacak
ŞİİR:MUSTAFA DEMİREL