şizofrenik III (gece notlarım)
gün akşama dönerken
içimde solmaya yüz tutmuş hazan güllerim ağlamakta.. bilirler ki her gün batımda içimde çırpınan aşk kuşlarımın kanatları bir bir kırılmakta.. kanat çırpmasalar bu garipler yüreğimi nasıl sıcak tutabilirdim.. yüreğimin soğuması demek yok olmam demekti.. bu yok oluş toprağın üzerime örtülmesiyle son bulacaksa ne ala.. ya bu yok oluş, sevgilinin, istenmediğim yüreğinde asılı kalmaksa.. ki hala gidebilmiş değilim tek bir nefes kadar uzağına.. işte ben çoktan yok olmuşum da beynim idrak etmede özürlü.. gururum aptallaştı kesin.. ben bu değilim ki yüreğime boyun eğecek kadar zayıf değilim ki ben.. hem bu yürek arsız inçitildiğini neden inkar ediyor hala.. ve utanmadan o diye başlayan cümleler kuruyor beynim.. gidin başımdan akşamı fırsat bilip girmeyin beynime.. yazmayacağım onu .. yazarak yaşatmadım mı .. şimdi de yazmayarak ölüme terkedeceğim.. hadi kalk şimdi en sevdiğin pastadan yap.. çilekli meyveli.. çilekli ne varsa severim.. o bilmez tabi benm ne sevdiğimi. hatırlamaz umursamaz.. oysa ben içinde sen geçen hiç bir şeyini unutmadım.. ayşe SEVİL 06/01/13 |
hiç bir şeyini unutmadım.."
tebriğimle
saygı dua ile...