___AL GEL ATES BÖCEKLERINI____
Söndü artik ates böceklerim
yolumu kaybettim karanliklarda ay bile salmiyor yakamozlarini suya sensizim sensizlikte kaybettim kendimi hasretin koralev yüregimde hasretim topragin yagmura hasretinden fazla gözlerimde hazan yagmurlari birikti sana söz vermisligimin agir yükü kirpiklerimde söz dinlemiyor yaslarim süzülürken yanaklarimdan dudaklarim yine tuzlu tadini aliyor gözyasimin öyle büyüdüki icimde hasretin kaybetmisim kendimi al gel ates böceklerini yeniden bul beni , FUNDA ÖZEKEN |
mükemmel bir yorum ve anlatımdı beğeni ile okudum güzel eserinizi
en içten tebrik ve saygılarımı bırakıyorum sayfanıza esenlikle sağlıkla.. ....