GÖLGEM KENDİMDEN KAYIPtoprak iklimlerde sancılanır sancılanır bereketine saçları püskül mısır ana gölgesi düşer güneşin eteklerine taneleri dağılır bağlar bozulur mevsimsiz türküler ağlar göçmen kuşlar inziva sessizliğinde kanatları kırık serviler tenhada nöbette gölgem kendimden kayıp hiç bilmediğim senfoninin ritmindeyim yalnızlık rehberim oldu sürgünlerimde soğuk ırmakların dudaklarından içtim kana kana buğulu gözlerini önümde gidemediğim kadar sensizlik arkamda dokunamadığım kadar ıslak anılar gölgem kendimden kayıp sobeleyemediğim dar geçit sevdamda kırmızı şarapların teninde yüzdürdüm gülüşlerini keskin kokusuna serptim düşlerimi sarhoşluğumdu sana yakınlığım içtikçe sarıldım sarıldıkça içtim seni... 27/11/2007 DM |
arkamda dokunamadığım kadar ıslak anılar
Beyaz sayfaları karartsa da acı anılar
Okumak yalnızlıktan kurtarıyor
Tad veriyor yaşamak kadar
Çok güzeldi... Beğeniyle okudum.
Tebrik eder, selamlar, saygılar sunarım.