Bırakıp giderken bana mı sordun,
Gittiğin yerde de durama yasın.
Hey kadın sen beni arkamdan vurdun,
Bir ömür murada ereme yesin.

Senin de vicdanın biraz sızlasın,
Ben çekerim ağı aklın kalmasın,
Seni yaradan dan başka almasın,
İnşallah canını vereme yesin.

Yok artık ben bilmem falandı filan,
Yıllarca besledim bir kara yılan,
Çıkar mı sanırsın seni de alan,
Artık bu kapımdan giremeyesin.

Yok idi bir düzen kalmadı dirlik,
Fitne fesatla sen yaparsın birlik,
Senin yüreğin de bitmez fakirlik,
Sen de bir gün huzur göreme yesin.

Beş paralık ettin gururum kırdın,
Bıraktın yavrunu anana vardın,
İyi ana olsan koynuna kordun,
Yüzünü yavruna süreme yesin.

Babayım yavrumu sardım uyuttum,
Ninniler söyledim öyle avuttum,
Hepsine verdiğim sözleri tuttum,
Kavuşup onları sarama yasın.

Gündüz işim deyim gece bulaşık,
Sensiz bu hayatım sanma karışık,
Zavallım zorluğa zaten alışık,
Bundan sonra yuva kurama yasın.

Sana değil kaderime ağladım,
Yavrumun altını sildim bağladım,
Pişirdim yemeği ekmek yağladım,
Bu ocağa daha varama yasın.

Ozan zeki’m derde neyi ni deyim,
Üç yavrum bıraktın nasıl edeyim,
Allah a sığındım nere gideyim,
Kul olup bir işe yarama yasın...

OZAN ZEKİ TUNÇ