Kendine Sarılkendinden başka sarılacağın dost yoksa yüreğinle ve yüzünle gülebilir misin? ki yılbaşı olmuş ki takvim değişmiş değişmeyen yalnızlık değişmeyen aldığın nefes balgam bile sökülüyor da yakana yapışık pırlanta taşlı bir iğne yalnızlık... ailen darmadağınık anan bir kent baban bir ülke evladın bir kampüs daha bir sarıl kendine ama yüreğin öyle kalabalık karıncaya sevgin martılara bakıp uç. denize dalgalan... ağlanma . ekmeğini bölüp de yediğin yeşil zeytine sevdan tomurcuk kokulu sıcacık çayın ve sayamadağın nelerin var... hele de özgürlüğün her şeye değer. |
en iyisi dünyaya gelmemekmiş
madem dogduk neden huzur bulmadık
en huzurlu günler Ana karnıymış
Ne yarin koynunda
Nede dostun omuzunda
Bulamadım karnındaki huzuru
Hiç bir ALLAH’ın kulunda
Sar beni sıcacık şefkatinle
Canım,ciğerim anam...
Kul düşünce