Bugün, sana yazmayı ne çok istedim bir bilsen

Sesini duymayı, gözlerinin güleç dalgalarında sarsılmayı

Ne çok isterdim, gökkuşağı`nın altından geçmeyi

Ölesiye koşarak geçmeyi gökkuşağı`nın altından

Ne çok istedim bir bilsen.


Sana dokunmak, sıcaklığında eriyip gecede

Sevginle gündüze akmayı sadece

Ne çok isterdim ah bir bilsen.


Bugün, karanlığın egemenliğinde bir yıldız daha söndü…

ve bir eşkiya daha öldü:

Bir bilsen, bir bilsen kalabalıklar arasında

Tren garlarında

Cadde`lerde …

Günlerin bir ışık hızı kadar çabuk,saat`lerin

Bir doğum an`ı kadar sancılı ve yavaş geçtiğini

/hasretinle

yüreğimle bir başıma ve çığlık çığlığa olmanın

/zehir zıkkım tadını…


Bir bilsen,yazılmayan mektupların beklenen yolunu

Yakın uzaklığını…

Ve kapanmasını istemediğim telefon`un

/bu ucunda ki ahize de
sessizce tükenişini beklemenin son kuruşun

/ah bir bilsen

Bir bilsen,bir bilsen bu akşamki halimi

Sonraların çıldırtan ve öldüren melodisini


Binlerce metreden düşmüş su damlasıyım

Savrulmuş yureğimle

Darmadağınığım bu akşam…

Saklarmısın susuz akşamlarına

Içermisin

Dam-
La

dam-
la

Ahhh bir bilsen

Susuzluğuna ırmak olmak isterdim

……………………………………..

……………………………………..


Özkan Yıldırım