Yaratıcım olarak sen,
Elbet sorumlusun benden.
Her şeyi benim için yarattın ya,
Beceremiyorum onlardan faydalanmayı bazen.
Havayı verdin ya soluyayım diye, sağlıklı yaşayıp genç kalayım diye,
Beceremedim yine.
Deldim atmosferi birkaç yerinden,
Nefes alamıyorum şimdi şöyle bir derinden.
Oyuncağı bozulan çocuklar gibi mızıklıyorum işte,
Sen de kızıp tamir etmeyeceksin bu gidişle.
N e yapayım şimdi ben, yardım edecek başka biri mi var senden,?
Sen de tutmazsan elimden, kim anlayacak gayri halimden?

Beni yarattığın gibi her şeyi de sen yaratmadın mı?
Gökyüzünü benim için yıldızlarla donatmadın mı?
Ayı,Güneşi, gezegenleri, benim için yarattığını da biliyorum.
Ve yine biliyorum ki beni çook çok seviyorsun.
Nolur Rabbim benim koruyamadıkları mı da sen korur musun?

Baksana savaşlar çıkarıyorum durup dururken,
Dünyayı kana buluyorum çoluk çocuk demeden,
Niye bu kadar canavarlaştığımı anlamıyorum ya zaten.
Hadi Rabbim koru onları benim şerrimden.

Denizleri verdin ya hani, içlerinde inci mercan yüküyle,
İçine ettim ben onun da,
Çer-çöp doldurdum, zehir döktüm gemiyle,
Bir de altında savaş gemileri sakladım yine haince.
Biliyorum elbette, hepsi de delice,
Ama içimde bir yılan var sanki
Her kötülüğü emrediyor sinsice.
Dedim ya işte, onları da korumak yine sana kaldı.
Gördün mü onca balık sürüsünü elimden şeytan aldı.
Şeytanın da ben olduğumdan şüpheleniyorum eni konu ,
Yine de dilim varmıyor demeye işte ,sen yarattın ya onu.

Şu toprağın haline bir baksana Rabbim.
Beni ondan yarattın,sonra yine ona döneceğimi de bilirim.
Üzerinde geziniyorum, içinden çıkanları da yiyip içiyorum.
Yine de, nankörlüğümden olsa gerek! kıymetini bilmiyorum.
Baksana silahlara mesken ettim, canım toprağı,
Kimseye yar etmemek için bir dirhem kıymığı,
Ver ediyorum ateşi, üzerindeki yemyeşil ağaçlara,
Çığlık çığlığa yanan bunca cana da tıkıyorum kulaklarımı.
Dikeyim üstüne diye, billur köşkü misali Süleyman’ın konakları.

Ya benim için yarattığın bunca mahlukata ne demeli!.
Nasıl da oyuncak ediyorum kendime kediyi köpeği kulağı küpeli.
Önce berberlerde yaptırıp, saçını başını,
Bıkınca da sokağa atıyorum ölmeden na’şını.
Kendim savaşıyorum haklı haksız demeden, topla tüfekle,
Yetmedi bir de horozlara öğretiyorum savaşı pençeyle.

Rabbim beni benden korusana nolur,
Hiç değilse diğer yarattıkların benim şerrimden emin olur.
Evet, Rabbim beni kendi nefsimden koru lütfen!
Sen korumazsan eğer, ben kendime yer bulamam başka esfele safilinden.
Dedim ya baştan, sorumlusun yarattığından,
Ben her türlü kötü düşünce ve davranıştan,
Sana sığınıyorum Rabbim,
Kurtar beni yaşamak denen bu savaştan.