- Ey dost; bilirim medh ü sena tayflarından bizarsın. lakin, eldeki kalem bazen dünyanın en asi evladı işte. ne edep bilir ne haya. bu kabilden ola ki, beni bağışla.
işte, gurbetten uslanan rakik ruhuna, daussıla kahır yükü oldu. nerede şimdi vatan, nerede şimdi ağyar ile hemdemlik.
bir gün, amma bir gün, bu zulmet perdeleri teker teker yırtılıp, hakikat fecrinin kapıları açılınca, işte o zaman bayram, işte o zaman seyran....-


ı.

ruhumuza aşkı soluyan
şark meşrepli rüzgarın hiç dinmemesi temennisiyle....
ey rüzgar...
uzaklardan ve bilinmeyen yerlerden avuçlayıp getireceğin yeni haberleri bekliyoruz

ıı.
eğer arkanda metanetle sebat edersek
senin kanatlarınla güneşi suya değdirmeden
selamet yurduna ulaşacağız

şimdi bir devir biterken kendi üstüne yıkıldı
sinelerine üflediğin yedi gençler uyandılar

ııı.
yemin olsun ki
senin aşıkların
yarınını hesaplamayan zulmün ölümüne
el yazması tarih düşürecek

31.12.2012