Hangimizin yüreği boştur? Kim aşık olmam der? Kim aşka inanmam der? Sevme gibi bir duyguyu yüreğinde taşımaktan korkanlar,aşık olup ta söyleyemeyenler daha niceleri.. Aşk dediğimiz şey herkese kendini bir parça tattırır. Kimimizin bu tat damağında kalır,kimimizse bu tadın değerini bilmez. Kimimizse tatmak için aylarca yıllarca uğraşır,yüreğiyle savaş verir.. Bedeli var mıdır? Diye sormuyorum bile, her şeyin bedeli olan bu hayatta,yürekleri fetih eden aşkında bedeli vardır tabiki…Göz yaşlarına boğularak, aylarca aklından atamayarak,yaşanılan hiçbir şeyden zevk alınmayarak ödenir.Bazı anlar olur, denilen gibi boğazlara düğümler düğümlenir,yutkunmak zor gelir, göz yaşlarını tutmaksa imkansız olmuştur. Belki olanlardan çevrendekiler haberdar bile değillerdir. Bakışlarının donuklaştığını kimseler anlamaz. Hani o yürek varya ,hani et parçası olduğu halde, akıllara sığmayacak kadar büyük sevgileri içinde barındıran,bu kocaman yükü zorlanmadan taşıyan, işte o yürek sıcacık olmuştur.Kimselere göstermeden içine akıtılan yaşlarla soğur. Her bir damla içine akıttığın göz yaşı, cız yapar. Kim bilir bu feryatları çığlıkları? Kimseler bilemez değil mi? Hatta aşık olduğum dediğin insan bile bilemez. Anlatmak istesen anlar mı?O bile meçhul. Bir de hiç aşık olmadan,ileride seveceği insanı bekleyenler vardır. Belki de ileride seveceği insan şuan bir başkasıyla nerelerdedir? Kimin ellerindedir elleri, bilinmez. Her şeye rağmen umutla özlemle bekleyişin başlaması güzeldir. Yılmadan kimselere gönlünü kaptırmadan beklemek,ileride seveceğin insanın yerini şimdiden hazırlamak bence en güzel yaşanılacak şeylerden birisidir. Bir de bu acıyı yaşamadan karşılıklı aşık olanlarımız vardır. Her günleri birbirinden güzel geçer. Zaman ilerler yuva kurmak isterler. Yuvalarını kurup aynı yastığa baş koyduklarında birbirlerinin canları olurlar.Hayat onlar için birlikte geçen zamanlardan ibarettir. Sanırım aşk, gözlerini kapatıp hayal ettiğin insanı, uyandığında karşında sana bakarken görmektir. Yani hayallerin gerçek olduğu andır. Fakat şunu unutmamak lazımdır ki, kardan adam misali güneşe aşık olmamak lazım. Güneşe yaklaşan kardan adam, aşk dolu da olsa, erimeye mahkumdur. Çünkü güneş kendinden asla ödün vermez. Yaklaştıkça sıcaklaşır,sıcaklaştıkça eritir