PERON


Her şey ölür aslında;
Dün, doğmak üzere güne…
Ay, güneşe..
Karanlıklar,aydınlığa..
Denge adına,
Yaşam verdikleri şeyler için
Bazen,
Yaşayabilmesi adına, geleceğin.
Ölmesi gerekir.
Bir şeylerin..
Çuf Çuf ederek,perona giren tren
Bir ölüdür artık,perondan çıkarken..
RC

Ne sevdim şiirinizi,ne de puan verdim.Ölüm,yaşamda bir geçittir.Ve ,ölürsün bir şekilde..İstersen,uykuda yakalan..En zor andır o,aslında..Ve,sevinmemeli,gidene..Hatta ,bunu bile bile gidene..Ne bilirsiniz,belki de o sizden daha iyidir..Bazen,ödenmesi gerekeni,yaşamda yükler Allah kuluna..Ki;sonrasına hesap bırakmamak için..O yüzden de ben,ne böyle şiirleri severim.Ne de bunları beğenenleri-kendim adına diyeyim-şair gibi görür de takdir ederim..Şiir dediğin naif,şair dediğin latif olmalı bence..Kimse kimsede ne olduğunu bilmez.Kafka ile bitireyim sözü:CEHENNEM BAŞKALARIDIR:Demek cehennem bu. Hiç aklıma getirmezdim böyle olacağını... Acı, ateş, kızgın ızgara hepsi sizsiniz demek... Ne gülünç şey !... Kızgın ızgaranın ne gereği var: cehennem başkalarıdır..."je ne suis pas moi, mais je voudrais bien" diyerek yola çıkar Sartre. Ben kendim değilim, ama olmak isterim.Peki neden cehennem başkalarıdır.Çünkü, onların aktif bir "ben"in evrelerini takip etme gibi bir şansları yoktur. Hep bir nesne gibi duran "kendim" (moi) ile değerlendirmek zorundadırlar.Ben"in değişiyor, sürekli kendi üzerine katlanıyor oluşu ,onlar için bir gerçeklik değildir.Artık "ben"in olmadığı haliyle karşı karşıyadırlar.Gerilimden yoksun bu hal, bir fotoğraf karesi gibidir. Donuktur, yaşamaz.. İnsanın fotoğraf çekildikten bir an sonrasında ,olduğu insana benzememesi gibi.Başkaları bu yüzden cehennemdir. "Ben"in ölümüdür.

dr gitmiş gibi olmuştur bu aydınlatıcı bilgilerle...:))


kutluyorum ....
canım güneşin batışının keyfine varmak varken oldu mu bu beddualar ...
vazgeçin ...