BEKAR ODASI
Duvarda ,bir fotoğraf makinesi,
Gözleri iri... Kimbilir kimin nesi? Karyolanın baş ucunda uryan bir kadın resmi. Ve karyolanın içinde bir kadın, Çıplak mı çıplak,diri mi diri. Yerde bir masa, Odanın ortasında bir adam, Bir ayağı iri mi iri masanın... Ve adam,yaklaşıyor adım adım; Yanında sandalyalar çatlak olmasa... Üstünde sardalyalar,tanıdım. Peynir de var,bal da var; Mandalinler,duvar rengi duvar. Fasulyalar,soğuk yutmuş,dı lovvv... Küf tutmuş pastırmalar. Ama ayak ucunda kitaplık, İçinde Mevlanalar... Odanın ortasında adam Yeşil yeşil gülüyor Gözlerinde buğular, Dökülüyor... Gülüyor,üryan müryan Severim hayatı,mezara dek Taaaa... burdan Diye bir şarkı mırıldanıyor; Bir ayağı yere vuruyor durmadan, Güm güm adam... Adam mı bu ,yoksa çocuk mu? Hayır... Oda sallanıyor erkek erkek; Dolabın içinde Mevlanalar Sanki...canlanıyor. |