Değerli kardeşim.Harika bir şiirdi.Sana vfasızlık eden ve aşkınla oynayan kişiden resmen bıkmış ve yeter diye haykırıyorsun.
Güçlü olan tek duygudur nefret. onu anlayamamaktan,onsuzluktan nefret ediyorsun. diyemiyorsun ki “Ben senin beni sevebilme ihtimalini seviyorum” diye. Diyemiyorsun işte. sen onunla geçen zamanı seviyordun onsuzluğun neyini seveceksin?!
o yokken, evet hala nefes alabiliyorsun, ağlamıyorsun bile. Hatta ara ara gülümsüyorsun . İtiraf et arada bir, bir parıltı bile geçebiliyor gözlerinden. Ama ona baktığında ki huzur yok hiçbir yerde.Hani demişlerya aşk nefretten doğar diye.boşuna dememi,şler kardeşim.


Değerli kardeşim, şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz veya bir şiir ekliyorum. ekliyorum.Hoşçakalın.


Bana Kalan Sokak
Ne umutlar ektim gönül bahçeme
GÜL sanmıştım DİKENİ bana kaldı!
Göz yaşlarım savruldukça içime
KÜL sanmıştım YAKANI bana kaldı!
Her bakışım maziden gün aradı
Gözlerimi al kanlara buladı
Yüreğime acımadan vuranı
EL sanmıştım YAKINI bana kaldı!
Dostum dedim dost bağında eğlendim
Düşmanlığı ben dostumdan öğrendim
Selam versem hep kendimden iğrendim
KUL sanmıştım YIKANI bana kaldı!
Hayaldi umutlar hayaldi bahçe
Aklım bende kalmış gönlüm se düşte
Bastığım yerleri bilseydim keşke
YOL sanmıştım ÇÖKENİ bana kaldı!

M. Levent ÖZGEÇ