Bırakıp da gidiyorsun..
Ah bu sensiz uyanmalar,çilem olur kör sabahlar
Uçurumun kıyısında, bırakıp da gidiyorsun. Bu ayrılık ölüm gibi. en karanlık kabus gibi Her gecenin ortasında ,bırakıp da gidiyorsun. Yastığının kokusunu sensizliğin korkusunu, Ateş almış barut kokan silahının namlusunu, Yüreğimde hissederim hasretinin duygusunu, Her gecenin ortasında bırakıp da gidiyorsun. Kilit vurup yüreğime yalnızlığa hapsederek, Beni öyle çaresizce yokluğuna terkederek, Bu sevdalı gözlerimden yağmur gibi serpilerek, Her gecenin ortasında bırakıp da gidiyorsun. Alev alev yanıyorken heyecana dert katıp da, Arzulayan dudağımı bir buseyle ıslatıp da, Yâr sevdamın yarasını hicran ile kanatıp da, Her gecenin ortadında bırakıp da gidiyorsun. Neredesin diye gülüm etrafına bakınarak, Hayâlinle avunarak dertli dertli yakınarak, Görmeyince başucunda bir resmine dokunarak, Her gecenin ortadında bırakıp da gidiyorsun. Geçiyor mu sanıyorsun gidişinle zamanlarım, Sevmiyorsan söyle bana sevdalıyım ben anlarım, Aşkın ile deli dolu tütüyorken dumanlarım, Her gecenin ortasında bırakıp da gidiyorsun. Şair:İsmail Kurt 22.12.2012 |
yüreğimi deştin yine
Üstadım bu yürek sesinizi canı gönülden kutlarım.
Kaleminiz daim olsun