Bir Hayat Tuttum İçimden
Bir hayat tuttum içimden
başımı kaldırdım düşmeden gökyüzüne sonra yanan ve yanıp tutuşan bütün sabahların gün ışıklarını içeri aldım penceremden yalnızlığımı kaybettim Bir hayat tuttum içimden çiçeklere koştu mevsimler sonra bulutlar gördüm içinde çocuklar renk renk sevgiden örülüydü duvarlar aşk daha doğruydu aşk daha yüksek Bir hayat tuttum içimden gök paramparça öfkesinden sonra yağmur olup düştün içime mavi mavi düştün silindi geçmişin zehir izleri yaşayanlar çoğaldı ölümler öldü Bir hayat tuttum içimden sonra sıcacık ellerini tuttum sadece tuttum sadece içimden... Meryem Akyıldız |
hiç kimse sağ cikmayacak hayat denen bu oyundan, öyleyse neden bu acı ve kalp kırmalar...