HAKTAN HALKİYETEKurban olan dostun uzat eliyle Sıkıştı yüreğim hayli dardayım Mestane eyleyen tatlı diliyle Söndür ateşimi daim har’dayım. Bir gülüş ,bir bakış yakar içimi Budur bu gönül’ün olma biçimi Nasıl anlatayım olmaz hiçimi? Yokum amma lakin köre var’dayım. Çağlayan gönül’ü koyarsan ark’a İkilikler kalkar varırsın farka O sen olursun o sene gark’a İpekten incecik bile zardayım. Batini’yim nasıl anlatam özü Ateşim söndürdü bıraktı közü Çok kelam eyledi bitirdi sözü Haktan Halkiyete ebed yârdayım... Aşk ile hu Murad-ı Batin 19 .12. 2012 |