MEHMEDiM
Gece karanlıktı, hava soğuktu,
Tüfeğe sarıldı yattı mehmedim. Ana benim işte, bak geldim dedi, Rüyada duruldu aktı mehmedim. Sessizliği bozdu mermi sesleri, Kayboldu tükendi bitti düşleri, Gözünden süzüldü masum yaşları, Bağrından vuruldu,düştü mehmedim. Yolunu gözlüyor yaşlı anası, Mektubun beklerdi nazlı sunası, Hala avcundadır asker kınası, Kurbandı verildi, uçtu mehmedim. Yürek dalga dalga ,göz çakmak gibi, Açtı yumdu gözün,son bakmak gibi, Birşey fısıldadı, geldim hak gibi Bir güldü kırıldı, soldu mehmedim. Sahrada,derede,tepede, mehmet, Denizde,kıyıda,saphada, mehmet, Savaşta,mevzide,cephede, mehmet, Kalplere örüldü, bağdı mehmedim. Nemlidir gözleri, dizler yorulmuş, Karanlık gecede pusu kurulmuş, Tazecik bir fidan yere serilmiş, Cennette görüldü, aslan mehmedim. DOĞANER’im uyan ne iş bak hele, Bu ne duman, bune döğüş, kalk hele, Yaşlı gözlerle son bakış hilale, Ölümle dirildi şehit mehmedim. Ercan Şahin DOĞANER |