BEDELbir bedel öyle bir bedel ödüyor ki yüreğim ne zaman bulutlara değse gözlerim yağmurlar kanıyor kuraklığıma ne zaman bir çiçeği sürsem nefesime içim içime batıyor çokça volkanlarım patlıyor ardı sıra tutunamadığım öpüp koklayamadığım sevdalara bir ateş öyle bir ateş ki içimdeki yangınlar önce beni sonra beni yakıyor neyin bedeli bu anne üşüyor üşüdükçe düşüyorum hiçliğimin dehlizlerine insanca mertçe yaşamanın her nefes alışında boğuluyor defalarca ölüyorum oysa sen öğrettin bana yaradanı ve yarattığı her şeyi çok hem de çok sevmeyi bak anne bak görüyor musun nice anaların yürekleri parçalanıyor ağıtlara sarılı evlat kokusu akıyor toprağa nice ateşler düşüyor doğadaki binlerce yaşamın savunmasız gölgesine ya aç çocukların yakaran gözlerini görüyor musun ölmek ile ölmemek arası kokuyor nefesleri yok anne yok şairler bile hüzün kusuyorken kalemlerinden sayfalara sığmıyorsa yaşama dair isyanlar sorgu vakti gelip çatmıştır anne ödenecekse insan olmanın olamamanın bedeli vakit bu bedeli ödeme vaktidir ağlama be annem bu sadece senin suçun değil sil gözyaşlarını... 24/11/2007 DM |