MURADIMA
Güller içinde bir narçiçeğini sevdim,
Şiirlerime onun güzel adını yazdım, Kutsal bir sevgi gibi ben ona taptım. Muradıma onu çok severek vardım... Aşk bahçesinde narçiçeğini gördüm, Karanlık kalbime ben sevgiyi ördüm, Onu severek ben yaşamayı gördüm, Muradıma onu çok severek vardım... Okumayı yazmayı onunla öğrendim, Ona aşk şiirleri yazmayı ben sevdim, Gülümle ben aşkı kalbimde besledim, Muradıma onu çok severek vardım... Nan gibi yedim su gibi kana kana içtim, Ben onu seven kalbime prenses seçtim, Narçiçeğim ile her acıyı beraber geçtim Muradıma onu ben çok severek vardım... kosarli47/mehmet emin dağ |
Nan gibi yedim su gibi kana kana iç-tim,
Ben onu seven kalbime prenses seç-tim,
Narçiçeğim ile her acıyı beraber geç-tim
Muradıma onu ben çok severek vardım...
Şimdi dikkat edin. Dize sonlarında kesme işareti ile ayırdığım kelimelerin soluna, köklere bakın. Hepsinin sonunda "-ç" var. Bu tek sessiz harf benzerliği demek olan yarım kafiyedir. "-eç" ler arasında ise tam kafiye vardır. "ti" ve"m" aynı tür ek oldukları için rediftir. aslolan önce kelime köklerinde en az bir ses benzerliğini yakalamak, sonra redif kullanmaktır. Redif kullanılmasa da olur. "pencere-lerden ve tencere-lerden" kelimelerinde ne kadar çok ses benzerliği var, dikkat ettiniz mi? "encere" bölümleri zengin kafiye, "-lerden" bölümleri ise redif. Şiirinizde sadec bu kıt'ada kafiyeler yerinde. Bir de şu iki dize:
Karanlık kalbime ben sevgiyi ör-düm,
Onu severek ben yaşamayı gör-düm,
Daha güzel şiirlerde buluşmak dileğiyle. Sağlıcakla kalın.