SENSİZ
Gözlerime yaşı ekipte gittin.
Sevdiğim hiç insafın yok mu senin, Derdime tuz biber oldu derdin. Sensiz alınan yollar yıkılsın. Nemrutun zirvesinde dursaydı aşkım, Atlantis gibi sular altında kaldım, Ruh özüm kor ateşlerde yandım, Sensiz yaşanan şehirler yansın. Kahrıma kederin zehri sürüldü, Saçlarım dağlara yağmış karlara döndü, Aşk ile yandığım zamanlar senli olan gündü. Sensiz parmağa takılan yüzük kırılsın. İhlasında yoktu zerre kadar şüphem, Gurur sarınca seni dedim ki ölsem, Sen kokar kalsa gözlerimde bir damla nem, Sensiz aşka bakan gözlerim aksın. Kimsesizliğime isyan edercesine, Senden ayrı bu dünyayı sever mi kimse, Kanlı yaşımla düştün sen gözlerime, Sensiz söylenen şarkılar yakılsın. Leylaklar kendini bıraktı yokluğunda, Kurudu çiçekler yalnızlığın koynunda, Ördüğün atkı yoldaştı ölürken boynumda, Kırdığın kalemim cehennem ateşinde kalsın. Belki kavuşuruz mahşerde istersen beni, Kokunu dün gibi saklar bu şairin eli, Unutmak mümkün değil, sen unut beni, Sensiz alınan nefes yarıda kalsın. Allahtan korkmayan aşıktan korkarım, Merhametsiz kalplere merhamet yağsın, Ölüm fermanını imzalarken canım, Sensiz toprağa girdiğimde gökyüzü ağlasın. Dilerim Allahtan mutlu ol bir ömür, Hüzün düşmesin gözlerine sefanı sür, Bu fani toprak olsa da seni görür. Sensiz girilen mezarıma güller atılsın. Yar bekleyeceğim solsa da ömrüm, Yıllar sonra insafa gelirsin bir gün, Mezar taşımı süslerse dörtlüğün, Sensiz okunan şiirler canını bulmasın. Aşkımız düşsün dillere olsun ibret, Bensiz de mutlu olursun aşkım sabret, Önünde dökülsün aşkınca servet, Sensiz olan mülk yerlere batsın. Kalmadı gelecek ömrümden umut, Sevdiğim sen beni ömrünce unut, Göm aşkı kalbine, nefsini uyut, Sana benim gözümle bakan gözler kapansın. BAKİ EVKARALI |