25.04.2007 Tarihinde Ankarada görevde yükselme eğitimi esnasında yazılmıştır ve kalabalık bir dinleyici topluluğuna okunmuş,isteyenlere verilmiştir.saygılarımla...

Devletin malını, çok iyi koru,
Budur mutluluğun ,en güzel yolu.
Düşünmek gerekir,her işin sonu,
Helal lokma için,koşmak ne güzel...

Kin,hasedi bir tarafa ,atmalı,
Sevgi tohumunu, her an ekmeli,
Din,Dil,Irk ayrımı ,hiç yapmamalı,
Mutluluk herkesin hakkı değil mi?

Kalpleri kırıp,hiç kimseyi üzme,
Yetkine güvenip,altını ezme,
Haram lokma görürsende, el sürme
Son pişmanlık,kimseye fayda vermez...

Amirlik, çok ince,herkes yapamaz,
Bazen adaletle ,hüküm veremez,
İnsan bu,ruhunu kimse çözemez.
Hep adaletli yaşamak ne güzel.....

Harcırah almadan,geldik buraya,
Torpil girmesin,ne olur araya,
Merhem olmak gerek,akan yaraya,
Sabretmekten başka çaremiz yoktur....

Sekiz yüz Şef aday,durmaz çalışır,
Hocalar, ders vermek için yarışır.
Manevi havaya,herkes alışır.
Unutulur mu? Bu güzel dostluklar....

Herşeyde Hak,Hukuk,Adalet olsun,
Hak edenler,belli yerlere gelsin.
Bütün çalışanlar,hep mutlu olsun.
Hak ederek,Şef Kadrosu ne güzel....


Ferhan der,ömrünü geçirme boşa,
İmanla,irfanla hep güzel yaşa,
İbretle bakarsan,şu dağa,taşa,
Çok şeyleri,daha iyi anlarsın...

25.04.2007 ANKARA