AHVÂL (2)İncitmedik kimseleri ezilmeyi hüner bildik Çok şükür! alnımız açık yüzümüz ak başımız dik Bu günü yaşayıp durduk yarınları dert etmedik Har vurup harman savurduk boşa döndü bollarımız Güldürür dedik kadere ağlamaktan aldık kârı Her sevgide bin hasretle tutuştu gönlün efkârı Bulduk diye sevinirken yitirdik bütün dostları Bir sevgili saramadık taşa döndü kollarımız Sabrın iğnesi pek çetin ne iplik geçiyor,ne kıl İzânı kaybettik böyle perişan hallerde akıl Ha gayret dedik umutla taban tepindik bunca yıl Ne umutsuz yolculukmuş başa döndü yollarımız Kalmadı artık mecalim istemem dönme geriye Bundan sonra o çileyi çektirme bu serseriye Umut bağladığım gençlik geçti gitti "eyvah" diye Bahar bitti hazan oldu kışa döndü yıllarımız... Mehmet Faruk HATİPER. |
Bundan sonra o çileyi çektirme bu serseriye
Umut bağladığım gençlik geçti gitti "eyvah" diye
Bahar bitti hazan oldu kışa döndü yıllarımız...
Şiirin her dörtlüğü bir birinden güzeldi bu dörtlüğü daha manidar bulduğum için kopyalama ihtiyacı duydum diline yüreğine sağlık.