Bana kalan...
Bana kalan...
Fakirlik,yokluğa,tutarım kolluk Geldim, gidiyorum,almadım yolluk Bu fani dünyada,görmedim bolluk Her zaman,her zaman, az kaldı bana... Kışın donuyorum, soğuktan kardan Yollarım kapandı,tipiden, kardan Nasıl korunurum,ateşten nardan Bahar senin oldu,yaz kaldı bana... Kimisi orada,kimisi şurda Buluşuruz elbet,ilahi nurda Geldim gidiyorum, kim kalmış burda İki metre tutan,bez kaldı bana... Gününü gün eder,yaşar beylerim Hali vakti bozuk,viran köylerim Toplumun derdini,yazıp söylerim Atadan babadan,saz kaldı bana... Kimi aklımdadır, unuttum nice Duygumu anlatır,mısrayla hece Yazarım çizerim,gündüz ve gece Manzumdan nesirden,haz kaldı bana... Mehmet’e açlığın,kokusu sindi Yine kuru ekmek,mideye indi Yılbaşında yerler,tavukla hindi Teleği dökülmüş,kaz kaldı bana... Ulvi mehmet |