SEYFE GÖLÜNDE SENSİZ
SEYFE GÖLÜ’NDE SENSİZ
Seyfe Gölü’ndeyim Sen Akdeniz’in maviliğinde, Yollarda mavi,kırmızı,sarılı çiçekler. Koyu gri bulutlar sarmış Seyfe’yi, Buğday tarlalarında öbek öbek,sarı ekinler, Gözümden gitmiyor hayalin, O masmavi gözler, Sensiz Seyfe Gölü’nde neyleyim ben ? İğde ağacının uçuşan dalları gibi, Bugün uçuşuyor gönlüm, ’’Seni son kez daha göremezsem. ’’ diye kopuyor ödüm. Seyfe Gölü’nün üstünde bir bulut olup Seni bekleyeceğim ey mavi gözlüm ! Şimdi küçücük bir serçe uçtu önümden, Çırparak narin kanatlarını,seni düşünürken. Telefon direklerine sıra sıra Yuva yapmış leylekler, Bir hoş oldum Seyfe’nin Çarpıcı gizeminden,sana olan özlemimden. Uçsuz bucaksız bozkırı örmüş yaban çiçekleri, Gelincikler,papatyalar. Gölün üstünde salınarak yüzüyor Beyazlı,pembeli pelikanlar, Suyun kıyısına saklanmış sunalar, Gölün maviliğinde kanat çırpıyor turnalar, Yüzlerce canın yuvası Seyfe. Diken gülleri,yapayalnız sevgiye hasret, Gönlü cezbetmekte mor menekşeler. Ilık ılık esiyor rüzgar,yanağımı okşayarak, Dört bir yanımda rengarenk çiçekler. Saatler geçmek bilmedi, Seyfe Gölü’nde sensiz, Kuşların şarkılarını bile duymadı yüreğim, Masmavi göğün altında sensiz, Tek başıma ben ne edeyim ? Gölün susuzluktan kuruduğu gibi, Yokluğunda kurudu gönlüm, Akdeniz gecelerinden kaç gel yanıma, Seni çok, ama çok özledim,gel mavi gözlüm....╰ღ╮✿╭ღ╯ 2009..OSMAN ÖZTÜRK TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABINDAN... |