Ben Artık Kendimi Bile Hissetmiyorum..

Bak gözlerime, bak !
Nasıl da feryat ediyorlar şimdi,
Nasıl da intihar ediyorlar..
Gaddarca terkediyorlar beni..

Bak bana, bak son bir kez daha !
Ne görüyorsun şimdi ?
Ölü bir beden mi,
Yoksa sensizliği feryad eden gözler mi ?
Ne görüyorsun?..

Ardında bıraktığın bir çift göz,
Bir de kalpti senin.
Ben değil !
Ama anlayamadın.
Anlayamayacaksın da.
Bilirim.

Acı çekiyorum.
Ama çektiğim acının tarifini yapamıyorum..
İnsan acısının derinliğini, büyüklüğünü anlatamaz mı ?
Ben anlatamıyorum işte.
Sadece hissediyorum.

Hatta belkide hissetmiyorumdur bile.
Bilmiyorum.
Ben artık neyi hissedip neyi hisseetiğimi bilmiyorum.
Biliyor musun birtanem ?

BEN ARTIK KENDİMİ BİLE HİSSETMİYORUM..!..

------------------

İnsan yaşadıkça tadıyor bütün acıları
ve kana kana içiyor
Kandan bir şarap gibi
Bu zehir zıkkım aşkları
Anladım ki
Karlar siyah
Güneş bile ışık vermiyor
Kendini tahrip etmeye gerek yok
Değerini bilmiyorsa ve seni anlamıyorsa
Ardından ağlamak neye gerek
Seni hissetmiyorsa
Anlamak istediğini anlamıyorsa
Ona birtanem demene değmez
Yaşam senin
Yürek senin
Önemli olan karanlıktan aydınlığa çıkmandır...

Duygular etrafınızı sarmaşıklar gibi sarmış,umarım doğruyu bularak gereğini yapacaksınız...Sevgi ve selamlarımla can dost...