son şahit...
Ufak bir kızın katresine umudu yansımış
Güneşten uzak parklarda oyun yerine hasrete dalmış Rüzgar değse parçalarına kırılmış ta savrulmaz mı! Her seferde son gemiyi beklettim İçimde küçülmüş ışığın son yansımasıdır sözlerim... Acemi ozanın kaleminde şiirin rüyası kalmış Edepten ırak kelimelerle suskun terkedilişe hakaret saymış Anılar aklına gelince bırakmış kalemi ceza mı! Her seferde yaktım kelimeleri dinginleştim Uzaklarda kalmış hikayenin son noktasıdır şiirlerim... Yorgun bir savaşçının zaferinde, finali sil baştanmış Bitmeye yakın zamanlarda hep kendisiyle kalmış Dünya durmuş derdine de onun sözü devam mı! Tek seferde vurdum sevmenin boynunu Ayrılığa cellat kesildim Vedası meçhul bir yalanın son Şahitidir gözlerim.... |