KUMAKöyümüzde de bu kuma denilen illet birkaç kişide vardı Hale büyük kuma çok zorluk yaşardı KUMA Evimde dalanan garip miskinim Adıma adalet kurulmaz benim İçimle dalaşık yüzü küskünüm Adıma adalet kurulmaz benim İçimde umutlar bir bir asıldı Solumdan soluğa duygum kesildi Ehdibar ettiğim diller susuldu Adıma adalet kurulmaz benim Odasına halı sermiş kırmızı Arından utanmaz yıktı tarmızı Gül çiçek üstüne düştü karsızı Adıma adalet kurulmaz benim Dost bildim düşmanca arayı aştı Kem kaldığı arzusuna ulaştı Ben insaf ettikçe o başkalaştı Adıma adalet kurulmaz benim Besti kuru oda ne yaşlar yandı Köz yerinde duman arşa dayandı Kargaşa bu başım hakka ayandı Adıma adalet kurulmaz benim BESDİ CE |
Değerli kardeşim. şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz veya şiir ekliyorum.Hoşçakalın.
Kuma
Kuma
Elin üstüne, kuma geldin.
Kumalığı, kolay mı bildin.
Duvağını, giymeden öldün.
Senin bahtın, karalı kuma,
Sevdim dedin, koştun yollara.
Kucak dedin, yattın çullara.
Nasıl düştün, böyle hâllara.
Senin gönlün, yaralı kuma,
Al gül gibi, açtın çiçeği.
Başına bağladın, köçeği.
Bakınca, görmedin gerçeği.
Senin gönlün, çıralı kuma,
Paksoy’umu, suçlama öyle.
Bir heves, netti seni böyle.
Kendi derdini, kendine söyle.
Senin, elin nereli, kuma,
Abbas Paksoy