Tuhaf.!
Tuhaf!
Tüm isimleri özgürce haykırırken, bir tek isim müebbete mahkum edilir yüreğimizde Ve, yüreğimizin dehlizlerinden yönetir; haykırdığımız tüm isimlerin tınısını, ahengini/ Ürpeririz ! Tuhaf! Biz kahkahalar atıyorken olabildiğince Kristaller yıldız, yıldız saçılır evrene vallahi! Ve biz daha çok, daha çok güleriz Yıldızlar gözyaşı olur yağar yüreğimize/ Oysa biz, yalnızca gülüyorduk? Küseriz!.. Tuhaf! Neden bıkar ki dal, yeşerttiği yapraktan? Kırmızı gül neden kırmızı/ Manolya neden beyaz? Neden hep öyle hüzünlü sızar kan, incecik bir çatlaktan Belki, hep yüreğimize bakmaktan kan tutar biraz/ Düşeriz! Meral Adak. |
tebrikler