gülüm
Gülüm
ne ağıtlar yaktı bu yürek bir bilsen gülüm ne zulümlerle müşerref oldu de ki sen ölümle baş başa kaldı çoğu zaman ve teke tek. yudum yudum içti baldıranı an oldu ki bazen koptu yerinden parçaladı kafesini göğsümün tattı ölümü çok acı ve sek. ah gülüm her anımda bir sen vardın bir de sonu yok özlemler her güne bir yeni umutla sarıldı bin kırılma yaşasa da bu yürek. doğan karaağaç |