YORULDUM EY YÂR...!
YoRuLDuM Ey YâR...!
Kalbinden sevdamı kesip attırdın Umut yelkenine sarıldım ey yâr..! Yaşanmış maziyi esip attırdın Bu kaçıncı deprem yarıldım ey yâr..! Senden ömür değil bir an istedim Ufkuma doğacak bir gün istedim Çıkmaz sokağımda bir yön istedim Peşinde koşmaktan yoruldum ey yâr..! Düşmanım bile dost görünür oldu Mutluluk kedere bürünür oldu Gururum yerlerde sürünür oldu Ayaklar altına serildim ey yâr..! Pes etti yüreğim nerdeysen çık gel Küskün kaderime yeniden ak gel Çöl sıcaklığıyla dünyamı yak gel Cehennem koruna sürüldüm ey yâr..! Cebren toprağımı eşiyorum ben Sevda ateşinde pişiyorum ben Ömür takviminden düşüyorum ben Ecel bohçasında dürüldüm ey yâr..! Aysel Tarcan/Sevda Şairi Kırkllareli-Babaeski |
Lal olur dilim her sözümü kestirir,
Baktıkça gözlerine ruhu karşında erir,
Sen beni hiç tanıyamadın ey güzel yar!
HakanKURTARAN
Yüreğine sağlık ...
Tebrik ederim...