Seven gönül sevdiğine etmez intizar
Seven gönül sevdiğine etmez intizar
Geldi mi dünyaya kuldan aciz aşkı yar Seven yanmaz sevmediğinde yaşar har Yaz katip yaz ayında üşür mü yürekte kar Rüyalardır gündüz bağsızı gece bağlar Kabinde ayrılık olanın yaşadığı çağlar Sevgisiz kalmış muhtaç gönül gün ağlar Kopmuş aşk ipini dili el boynuna dolar Bir sevda ki başımda bulunmaz derman Olmayan padişahtan beklenen ferman Akmayan çeşmeden bekleyen sunağın Geçmiş o kervan beklediğin kim durağın Yeşerse dal, budak meyvesiz ki dudağın Tütmeyen ocakta kurulmuş boş sofran Olmayan bedende dar gelmişse kaftan Geçmiş o kervan beklediğin kim durağın |