Beyaz Gülüm...
Beyaz gülüm...
Gönül bahçemdeki bem beyaz bir gül o Koparmaya kıyamam kendine has bir gönül o Koparsam benim olurdu Bilirim o zaman elbet solardı Dalında kalmalı hep yaşamalı… O, dalın bir parçası olmayı seviyordu Bense dalda bir gül olamazdım Ne o benim, nede ben onundum O yüzden hep boynu büküktü Ağladım kökü sulansın diye Gözyaşlarım yetmedi… Aklıma geldi! O benim gönül bahçemdeydi Zaten hep o benim, bende onundum Sadece ondan fazlasını beklemiştim… Sevmek koşulsuz olmakmış Var olanla yetinmek… Bana armağan olan eşime armağandır… İlker DOĞANAY 01/12/2012 |
Bense dalda bir gül olamazdım
Ne o benim, nede ben onundum
O yüzden hep boynu büküktü
Ağladım kökü sulansın diye
Gözyaşlarım yetmedi…
Aklıma geldi! O benim gönül bahçemdeydi
Zaten hep o benim, bende onundum
Sadece ondan fazlasını beklemiştim…
Sevmek koşulsuz olmakmış
Var olanla yetinmek…
..öğretici bir öykü
güzeldi. Tebrikler.