Yersiz...
O eller ki beni her gün görürdü,
Aradan ne geçti tanıyanım yok. Kocalar sarılır, yüzün sürerdi, Dost, sılaya uçtu. Tanıyanım yok. Mevlit Emmi anlat yine dedemi Ocağında çayın alınca demi. ‘Sultan Yusuf’ derdin Şıhamit Emmi El, berzahı açtı, tanıyanım yok. Bir başına mısın sen Zeynep nine? Elini dudağıma götürsem yine Komşun görmez belki bir dahakine Canlar bir bir göçtü, tanıyanım yok. Gözler derin bakar, ‘Kim bu?’ der gibi Olmuş kendi köyüm garip yer gibi Döküldü meyveler yel eser gibi Olgununu seçti, tanıyanım yok. Samimi muhabbet, hüsnü an bitti Gençlik fırçasından hoş zaman bitti Ne gelenler bitti ne hazan bitti Yeni devir açtı, tanıyanım yok. |