BİR KEMAN
Neydi o gıy gıy diye bağıran keman
Uzanılmayan şeylerin üzerine çöker Parçalanmış sızımda saklanırda durur Elim gitmez oldu şimdi bir hüzün Telleri artık çalmaya çalmamaya Vardığı en son duraksa bir minik kalp Titreyen elleri düşmüş gibi yanına Uzanmaz oldu tellere Kalkıp ta bir haykırsa ben sana sevdalıyım diye Kalmayan güçsüzlüğünü gene yenili verdi Hâlbuki çalmadan da girmemişti tenhaya Son zamanlarda gönül aşkı değil parayı seçer olmuş Kara zebaniyi andıran şey değimliydi para |
Vardığı en son duraksa bir minik kalp
tebrik ederim
not,
yazının sağ tarafı cok zor okunuyor...