sevmelisinbence sen sevmelisin beni, karanlıkları yırtıp geceden, dikenli tellerinden kurtulup yalanın seninle kaçıp saklandıgımız o okul kaldırımı, polis sirenlerinden hatırladıgım korku dolanıp saçlarına sevecenligin bir küçük odasında evimizin yer sofrasında oturmuşuzdur bence öyledir her şey işçi gözleri hüzünlü bakan akşam birde sen yüregimde mahzun konuşmuşuzdur senle ölüm üzerine , çocuklardan ,ve yarından, her şey öyle yanlızdıki bilirsin hani acıma olurmu garipligime, tüm şehirler bana yabancı tüm kadınlara yakın olsada ruhum bence sen sevmelisin beni sendendir kimsesizliğim |