Aklımdaydın
(Merhaba! Ömrümün en hüzün en samimi duası.Başın göğe erdi mi? Sana bıraktım, yazılası tüm şiirleri...)
Aylardan sonra, ilk kez bu sabah, Yine ağlayarak uykuya daldım. Neden mi? Çünkü, aklımdaydın. Ne olur Allah’ım! Onu bir kere rüyamda göster Çok özledim, diye dua ettim. Elhamdülillah, rüyamdaydın. Ve ben hala ağlıyorum. Ne olur, aklıma gelip durma ikide birde Ruhumu, benliğimi altüst etme. Zaten anlamsız olan hayatıma Boş ümitler verme Hayal pencerelerini kapattım. Yalan gözlerle gülümsüyorum Şimdi dünyaya Geleceksen eğer, bir gün. Yüreğime gel, hayatıma gel, bana gel. Ama aklıma gelme. Bir mezar sessizliğine bürünse de dillerim Senin sevgine ve şefkatine Her an muhtaç bu yüreğim. Bir kez bassan bağrına, canım desen yeter. Diner içimi sızlatan ağrılarım. Tüm yoksulluğumun adı sensizlik. Kimsesizliğimin Çaresizliğimin sebebidir sessizlik. Köylerin kaderidir terkedilmek. Umutlar hep büyük şehirlere göç eder. Bilinmez ki, en büyük enkazlar, Ruhsuz beton yığınları arasından doğar. Hep kalan oldum, hep bekleyen Giden olmadım, olamadım ki ben Uykulara gömdüm yaşanmışlıkları Kuytuların sessizliği, sesim Gözlerimin yaşı oldu gidişlerin. Hançer yarası geçiyor da, Geçmiyor sevdanın yarası. Kalmadı mecalim, kalmadı halim Yok, edilecek tek ahım Sustum kaldım, ayrılıkların ortasında. Dilsizdir tüm acılarım. . Tek tanem; iyi ki seni tanıdım, iyi ki varsın. Her şeye rağmen diyorum ki, İyi ki seni sevdim. Yüreğimdesin, hisset beni..duyacaksın sesimi. dil-ruba Emine Genç 27 Kasım 2012 salı 05:20 |