KEKİK KOKULU DAĞLARKekik kokulu dağlar; sıra sıra revansın Gülistanımla benim arada paravansın Dumanlı başınla of sevda salınca cana Gül solar sen yürürsün bülbül bulanır kana Ardıç dalda uzanır hayat verir bölgeye Ay sinsice süzülür yaprak düşer gölgeye Gülün nergise hasret yeşilinde yamacın Olmaz, servi revanım; nedir senin amacın? Efkâr başında duman gönüllere düşersin Aşka susamış kalbin pervasında pişersin Aman vermez cismanin sivrilirsin buluta Kıvrılır yollar sende tutunursun paluta Cevretme âşıklara kalksın aradan engel Acımasın yürekler kimse salmasın çengel Sal kekik kokuların ciğer düşsün feraha Kocaman o gövdeyle yakışmazsın güruha Pınarlarında coşsun şelaleler çağlasın Yine ceylanlar seksin canı cana bağlasın Lale sümbül gül açsın olsun bağlar gülizar Karalar bağlamasın kimse olmasın bizar Şanın yücedir dağım ne söylesem de azdır Yazsam sabahlara dek çaldığım sana sazdır Sen ki benim gönülde yeşermiş bağistanım Lütfeyle keremini şenlensin dağıstanım 27.11.2012 // Numan AKKOYUNLU |