BEN AĞLAMADIM !...Ayın karanlığı cama alıştı Odamda duvarlar neme alıştı Çaresiz gözlerim gama alıştı Yastığım ağladı, ben ağlamadım ! Şeytan ne var ne yok içini kustu Dilim söyle dedi, gönül de sustu Mürekkep yazmadı, kaleme küstü Kâğıtlar ağladı ben ağlamadım ! Biri var karşımda bu ben değilim. Peki ya aynada gördüğüm de kim ? Yıllardan o sene, aylardan Ekim Mevsimler ağladı , ben ağlamadım ! Girdim sokakların en çıkmazına Erdim belâların en bıkmazına Sordum erenlerin kalp yıkmazına Ozanlar ağladı, ben ağlamadım! Büktüğüm boynumu eğri sandılar Eğdiğim başımı çağrı sandılar Bulutlar da benden hep usandılar Yağmurlar ağladı, ben ağlamadım ! 15.04.2011 Seher EMRULLAHOĞLU |