KÖLESİYİM

Bir fidandım toprağında yetişen
Dalım budağım yeşermemişti daha
Biz bizden dünyadan habersizdik

Oyuncaklarım vardı telden araba
Demirden çemberim
Top oynardık plastikten
Bilmezdim a b c´yi
Biz bizden dünyadan habersizdik

Bir gün ansızın dört duvar arasında
Kendimi buldum tahta bir sırada
Şaşkın ve ürkektim
Tebessümünle ferahlık verdin
Küçücük yüreğime
Bir bahçenin bahçıvanı gibiydin
Çiçeklerini sular ve korurdun
Bilgiyle donatırdın çiçeklerini
Biz bizden dünyadan habersizdik

Yaramazlık yapardık
Kopya çekerdik
Haşarı içindeydik
Yinede kızmaz severdin çiçeklerini
Her defasında fenerinle yol gösterirdin
Işık oldun yüreklerimize
Biz bizden dünyadan habersizdik

Bir harf değil bir nokta bile göstermen
Bizleri aydınlatırdı
Sen mum oldun biz ise gölgen
İlimi Çin de değil sende alıp öğrendik
Biz bizden dünyadan habersizdik

Baş öğretmenimizi tanıtın
Yurduna nasıl bir lider olduğunu
Yedi cihana karşı nasıl mücadele ettiğini
Gençlere nasıl bir miras bıraktığını
Sen öğrettin çiçeklerine
Biz bizden dünyadan habersizdik

Kolay mı bir fidanı okutup yetiştirmek
İnsanlık yolunda hizmet etsin diye emek vermek
Dürüstlüğü gösterip doğruya sevk etmek
Tavizsiz bir nesil yetiştirmek kolay mı
Çiçek bahçesinin bahçıvanı olmazsa
Yetişir mi çiçekler
Yetişir mi aydınlık beyinler
Karanlığa tokat atarcasına
Aydınlığınla varsın
Sen benim canımın için de can öğretmenimsin…

İsmail KOCA (Fizani)